17 januari 2025
Maik Willems overleeft levensgevaarlijk duinenavontuur in Dakar Rally en haalt ook de finish van 47ste editie

SHUBAYTAH - Nadat hij donderdag een hachelijk avontuur in pikkedonkere duinen had overleefd, was de korte finishetappe van vrijdag een peulenschilletje voor Maik Willems. De coureur van het Bastian Hotels Dakar Team eindigde de slotetappe van de Dakar Rally als 41ste in de T1+ klasse en werd de 36ste in het eindklassement.
“Het was een mooie Dakar. Qua route was het één van de mooiste van de laatste vijf, zes jaar”, zei Willems in het bivak van Shubaytah waar hij zojuist met navigator Marcel Snijders over het finishpodium was gekomen. “Ik heb met Marcel heel fijn gereden. We hebben op de derde dag een beetje pech gehad. Die heeft ons vijf, zes uur gekost. Maar over de totale Dakar gezien teken ik daarvoor, hoor. Eén keer een slechte dag, maar niet uitvallen. Dat is prima.”
Toch werd het hem in de voorlaatste, elfde etappe toch nog even aardig moeilijk gemaakt in zijn Toyota Hilux. Willems: “Gisteren was er het idee dat de mensen die om 15.00 uur halverwege waren, bij 138 kilometer, konden stoppen. Wij kwamen er om iets over halfdrie aan. Toen stond er al een heel bos auto’s te wachten tot het 15.00 uur was.”
Oudewijvenrekenclub
“Marcel en ik keken en elkaar aan en zeiden: ‘Ben je belazerd, we rijden Dakar. We zijn geen oudewijvenrekenclub. We gaan door en zien wel waar het schip strandt’. Nou, dat hebben we geweten. Het schip strandde niet, maar we hebben toch anderhalf, twee uur in het donker gereden met vreselijke duinen.”
En dat was toch net even wat riskanter dan hij had gedacht, bekende de Dakar-veteraan. “Als ik van tevoren had geweten hoe die duinen waren, dan had ik het niet gedaan, denk ik. Maar het mooie was dat je in het donker niet zag hoe erg het was. Doorrijden, pad volgen. In het donker raak je een paar keer van het pad af en dan zie je tien sporen. Dan ben je letterlijk de weg kwijt. Dan zak je in zo’n put. Dat hebben we twee keer gedaan en dan moet je zorgen dat je eruit komt.”
Hij vervolgde: “Dan blijkt wel wat voor superauto dit is. Het kan tien minuten of een kwartier duren, maar zonder te graven kom je er toch weer uit. Dan is er op het end toch weer de voldoening dat je de rally volbracht hebt.”
Rare verrassing
Wel kreeg hij nog een rare verrassing toen hij eenmaal uit de etappe van donderdag kwam. “Dat je plotsteling een tijd hebt die anderhalf uur slechter is dan de mensen die na jou gestopt zijn bij het 138 kilometer-punt. Maar ja, dat hoort er een beetje bij. Wat ze me in ieder geval niet afnemen, is dat we een geweldig avontuur hebben gehad, gisteravond.”
Want dat was het, en achteraf bezien, was hij juist blij dat hij het levensgevaarlijke avontuur in de donkere duinen was aangegaan. “Die avond was bij wijze van spreken de hele Dakar waard geweest. Dat was voor Marcel en mij de highlight. Dit ga je niet zo gauw meer meemaken dat ze je op een route laten die in feite levensgevaarlijk is om te rijden. En als je het dan eenmaal gedaan hebt, is het geweldig.”
Wat ook geweldig was, is dat Willems en Snijders – beiden Dakar-veteranen – vrijdag er nog een medaille bij kregen. Maar Willems kennende, is dat zeker niet zijn laatste!











17 januari 2025
Etappe 12: Shubaytah > Shubaytah
[update 21:00] Via deze link is het podium terug te kijken, Maik, Marcel maar ook Hinze, Werner en Jan zijn te zien rond 1:08:30.
[update 13:30] De geplande 61 km waren niet heel snel vandaag, de toppers hadden ook nog bijna een uur nodig om de echte finish te bereiken. In de verschillende klassementen kwam het nog erg dicht bij elkaar, maar de winnaars zijn nu bekend. In het Ultimate klassement (waar wij ook in zitten) werd Yazeed Al Rajhi de winnaar in zijn thuisland.
Voor zover het er nu uitziet zijn wij na meer dan 73,5 uur geëindigd op een 36e plaats in het Ultimate klassement, en dat levert een 27e plek op bij de T1+ auto's (dus vierwielaangedreven met de grote wielen). En, geen straftijd! Mooi resultaat, natuurlijk hebben we aan het begin een slechte dag gehad die 4-5 uur heeft gekost maar dat had uiteindelijk maar 1 of 2 plekjes gescheeld. Niks te klagen eigenlijk, en later hopelijk meer van de mannen die het voor elkaar gebokst hebben!
Via deze link is het podium nog te volgen, op dit moment rijden daar Challenger deelnemers overheen dus het kan nog wel even duren voor er oranje in beeld is.
FINISH
Pos. | Nr. | Bestuurder | Gereden tijd | Verschil met kop |
41 | 244 | M. WILLEMS (NLD) | 01:13:09 | + 00:18:55 |
Eindklassement
Pos. | Nr. | Bestuurder | Gereden tijd | Verschil met kop |
36 (Ultimate) 27 (T1+) |
244 | M. WILLEMS (NLD) | 77:33:26 | + 20:41:11 |
De laatste! De laatste serieuze etappe was natuurlijk gisteren al, vandaag is het nog 'even' 60 km proef aftikken en dan is het klaar, en mogen we naar het podium om de medaille op te halen. Opletten moet je natuurlijk altijd, elk jaar zijn er nog mensen die de laatste dag nog vol in de ellende zitten en dat moet je echt zien te voorkomen voor zover dat in je macht ligt.
Vandaag beginnen we met een massastart, 4 auto's tegelijk. De finish is midden in het bivak en middenin de duinen. Fantastisch natuurlijk! We hopen wel dat we fatsoenlijk er iets over kunnen delen want bereik en internet in het bivak is echt een drama. Dat zorgde de afgelopen dagen ook al voor beperkte berichtgeving maar we kunnen er nu weinig aan doen helaas.
En om even door te gaan met een mooi vergelijk van de afstanden: 61 km is ongeveer de afstand van Bastion Hotels Utrecht (waar ook het hoofdkantoor is trouwens) en Bastion Hotel Dordrecht, wat dit jaar wordt verbouwd en uitgebreid naar 144 kamers. Weet u dat ook weer!
Verbinding | Special stage |
70 km | 61 km |
Start Special Stage
Pos | Nr | Rijders | Lokale tijd | NL tijd |
36 | 244 | M. Willems / M. Snijders | 11:50:00 | 09:50:00 |
Maik en Marcel volg je zelf live via deze LIVE pagina!