15 januari 2015
Willems zonder backup verder
De tiende etappe van de Dakar 2015 was filerijden in het kwadraat. Op de smalle paden in de uitlopers van het Andes-gebergte was inhalen geen optie. Niet voor Maik Willems in ieder geval. “Je kon kiezen: de hele dag als een malloot tekeer gaan om vijf trucks in te halen of er genoegen mee nemen dat je er tien minuten langer over doet. Ik heb voor dat laatste gekozen.”
De Toyota van Willems begon als enig overgebleven Bastion-auto aan de proef, weer terug op Argentijnse bodem. Snelle backup Werner Zoetaert crashte in de negende etappe in een greppel. Het serviceteam was de hele nacht bezig de Ford te bergen en probeerde uit alle macht om de auto op te lappen voor de tiende dag, maar de schade was te groot. “Dat is heel jammer, maar we waren toch al niet van plan om de laatste dagen nog extra risico’s te nemen,” zei Willems na aankomst in het bivak van Salta, waar noodweer voor grote wateroverlast had gezorgd. “De Dakar kent van zichzelf al genoeg risico’s. Dan ga ik zelf niet ook nog eens risico’s opzoeken. Het wedstrijdelement is voor mij van ondergeschikt belang. Mijn enige doel is om de finish in Buenos Aires te halen.”
Dat was ook precies de reden waarom Willems besloot gewoon aan te sluiten in de file van trucks en auto’s die zich over de paden door de bergen bewoog. “In zo veel stof op die smalle weggetjes is niets te winnen, maar alles te verliezen. We houden heus de vaart er wel in, maar we gaan niet stunten.”
Als het boekje met routebeschrijvingen een beetje klopt, is het ergste en zwaarste nu wel achter de rug. De elfde etappe is niet lang (194 kilometer) en de snelste auto’s zouden het in een uurtje of twee moeten kunnen klaren. “Ik heb geen idee wat ik ervan moet verwachten. Ik hoop maar dat het meer is dan alleen maar jakkeren. We reden vandaag langs wat rivieren die er door de vele regen hier van de afgelopen dagen tamelijk spectaculair uitzagen. Het zou wel leuk zijn als er zoiets in zit.”
