9 januari 2020
Een vriendendienst
Ook vandaag weer een hele mooie etappe; 350 km waarvan zo'n 200 km duinen, althans dat was vertelde men vooraf. Deze duinen bleken hele bijzondere te zijn: langzaam liepen de zandbulten naar boven om vervolgens super steil, meer dan 60 graden ofzo, een meter of 50-60 of meer naar beneden te vallen, als je boven stond keek je in een diep gat.
Halverwege was Isidre Esteve Pujol over de kop gegaan. Deze Spanjaard is al jaren een bekende van Maik: "Hij was net gerold voor dat wij Al jaren knok ik met hem in Dakar om de plekken. Dan wint hij weer eens, dan ik. Ook dit jaar weer: gisteren stond hij 30e, ik 31e. Elke Dakar begint ook altijd met de uitdaging over en weer hoe dit jaar gaat lopen, dat is natuurlijk prachtig. Maar natuurlijk geen enkele twijfel: meteen gestopt, hem weer overeind getrokken en door met de geit. Hij is inmiddels ook weer binnen."
In theorie krijg je van de organisatie de tijd die je aan zo’n hulpactie besteed hebt weer gecompenseerd. In praktijk loopt het vaak anders... Maik vertelt daarover: "Vanavond zijn we even naar de organisatie geweest, de nodige formulieren ingevuld om de tijd terug te krijgen en nu maar afwachten. Ik gok erop dat ik het kan vergeten, tenzij ik er veel tijd aan ga besteden, maar daar hebben we niet zoveel trek in. Belangrijkste is natuurlijk dat Pujol is geholpen."
Vandaag ook weer aardig gefinished als 39e en in het algemeen klassement zitten we op de 31e plaats (dat is hier bij te houden). Morgen is de “afknijpdag” voor de rustdag, traditioneel een hele zware dag omdat je als deelnemer eigenlijk een dag extra hebt om binnen te komen. Ook dit jaar zal dat weer zo zijn, ruim 450 km proef en 360 km verbinding ook nog. Dan hebben we aan de finish in ieder geval het gevoel dat we het verdiend hebben!
Foto's: Fotop
