4 januari 2019
We zijn in Lima, en we hebben het druk!
[update 05-01] Een nachtje verder, en een heleboel administratieve afhandeling achter de rug. Gisteravond op pad geweest om alle stempels in de boekjes te krijgen. Het bivak ligt pal aan het strand van Lima, aan de Stille Oceaan. De stad ligt bovenop een klif die meer dan 100 meter boven de zee ligt. Daar onderaan ligt dan een heel smal strookje strand. En het bivak ligt dus precies aan de rand van die klif. Lima is een grote stad, met rond de 10 miljoen inwoners (!) en er is heel veel belangstelling voor Dakar.
Nadat de auto opgehaald was bleek dat er nog wel wat te doen was, hij is natuurlijk een maand op zee geweest en dat leverde wat werk op voor de Jan, Gert-Jan en Werner. Toch ook nog een beetje kunnen proefrijden voor al het papierwerk afgehandeld moest gaan worden. Om 17:45 moesten we ons melden (het is hier trouwens 6 uur vroeger dan in NL) en aan het eind van alle stempeltjes word je dan 'gechipt'. Voor iedereen zo'n polsbandje wat niet meer af gaat met daaraan een chip die alle gegevens bevat die de organisatie maar nodig kan hebben. En dan niet alleen je naam, maar alle gegevens die bij de organisatie bekend zijn. Dus ook medische gegevens, verzekeringen, partner, noem het maar op. Dit bandje heb je vervolgens overal nodig tijdens de rally, om toegang te krijgen tot het bivak en andere zaken. Er zijn verschillende kleuren voor deelnemers, assistentie en pers, en dit zorgt er natuurlijk voor dat niet elke Peruaan zomaar het bivak op kan lopen. Alle discussies rondom privacy proberen we niet aan te denken, maar daar is ongetwijfeld ook wat over te zeggen.
Vandaag trouwens de technische keuring van de Hilux, eind van de dag de rijdersbriefing. En verder dus een beetje rondhangen.
Na een prima directe vlucht van Schiphol naar Lima is dit de eerste dag in Peru. Het vliegtuig zat trouwens vol met andere Nederlandse Dakaristen, zoals de teams van Erik van Loon, Michiel Becx, Tom Coronel en een handvol truckteams. Die eerste dag is ook een drukke dag, want na een vroeg ontbijtje en een lekker bakkie moesten de mannen direct naar de haven om de beide Hiluxen en de GINAF op te halen. Dat is niet echt het favoriete deel van de rally van iedereen, veel wachten, dingetjes regelen, heel veel ergernis maar we zijn hier voor de lol dus er wordt zeker ook gelachen.
Als die knaloranje Overdrive weer in ons bezit is proberen we nog een kleine shakedown te doen, oftewel even het gevoel krijgen in het Peruaanse zand, net een kilometer of 50 buiten de stad. Of dat lukt hangt heel erg af van de hoeveelheid geregel in de haven, want vanavond moeten de administratieve keuringen afgerond worden. En uiteindelijk verdwijnt de Hilux dan in het parc fermé en kunnen we er pas weer bij net voor de podiumstart. Die is pas zondag. Dat betekent ook dat morgen en ook deels zondag een beetje rondhangen wordt en duimendraaien tot het ein-de-lijk los gaat. En misschien een klein beetje de toerist uithangen dan.
