15 juli 2016
Rustdag in Almaty
Op het vliegveld van Almaty (of Alma-Ata) in Kazachstan vieren we vandaag de rustdag. Eigenlijk wat ongepast, omdat er nog maar 1/3e deel voorbij is waarvan ook nog eens aardig wat geneutraliseerd en dus heeft het materiaal nog relatief weinig te lijden gehad.
"Gisteren prima dagje, lekker gereden maar wel wat kort," vertelt Maik vanuit het bivak. "Door een zandstorm werd ruim 2/3e van de proef afgelast omdat de helikopters dan niet konden vliegen en het dus te onveilig werd. Heel veel zand - van de soort die je bij de bouwmarkt kan kopen - dus veel ploegen door het spul. Ons doel was de startplaats te verbeteren en dat is aardig gelukt, we hebben rond de 15 a 20 auto's ingehaald maar terwijl we daar mee bezig waren hebben we wel vreselijk veel stof gehad."
In Almaty is het landschap weer anders. Het bivak voor 2 nachtjes is aan de voet van bergen met sneeuw op de toppen. Ben je een schaatser en niet al te jong ken je deze plaats nog van de Medeo ijsbaan, tot 30-40 jaar geleden de enige hooglandbaan ter wereld. In de stad wonen een kleine 2 mln Kozakken, Russen en Oyguri, en het was ook nog een belangrijke halte in de zijderoute. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een groot deel van de Russische oorlogsindustrie hierheen verplaatst omdat het zo enorm afgelegen was.
Vandaag is er gesleuteld en vanavond goed gegeten in de stad. Het eten in het bivouac is Russisch en volgens Maik "niet te beren", wat betekent dat 's avonds ook gekookt wordt door chef Piet. Vanuit de truck komt van alles te voorschijn, het menu bestaat uit bijvoorbeeld blikken nasi, spaghetti in allerlei vormen, goulasch, erwtensoep, Chinese balletjes en dat soort zaken. Veel winterkost dus, maar ook prima bij 35 graden. Morgen naar China, we komen eraan!!
Etappe 7: Almaty - Bortala
Verbinding | Special stage | Verbinding |
85.51 km | 76.86 km | 419.2 km |