12 januari 2016
Willems en Van Pelt creatief met roadbook
De proef van de achtste etappe was zo kapot gereden door trucks, dat het voor de Toyota van Maik Willems meer ploegen dan rijden werd. De etappe van Salta naar Belèn, waarin het rijden op kompaskoers geïntroduceerd werd, kreeg voor navigator Rob van Pelt daarom een extra dimensie: een alternatieve route zoeken waarop rijden nog wel enigszins mogelijk was.
“We zijn uiterst creatief met het roadbook omgegaan,” verklaarde Willems monter. “Nergens staat dat dat niet mag, zolang je maar de waypoints haalt. Het is wel extra goed opletten, omdat de notes dus niet meer precies kloppen, maar dat deden ze toch al niet meer door de trucks.”
Voor het eerst deze Dakar startten de auto’s en trucks door elkaar, waardoor er vanaf pakweg plaats 20 steeds minder doorkomen aan was. En de etappe was toch al zwaar van zichzelf. “De auto heeft behoorlijk op zijn kloten gekregen,” zei Willems. “Soms gingen er ineens allerlei lampjes knipperen, van de oliedruk of de temperatuur. Maar dat heeft geen problemen gegeven. Gewoon even rustig aan doen, zodat ‘ie weer een beetje op adem kon komen.”
Met name het tweede deel van de proef was zwaar voor mens en materiaal, maar Willems had ervan genoten. “In één woord: geweldig! Ik wist niet dat zand zo veel vormen kan hebben. Duinen waren het niet echt, maar verder alles wat je kunt bedenken. Heel erg mooi. Veel leuker dan het eerste deel. Dat was qua omgeving prachtig, door een canyon, maar als proef stomvervelend. Twee uur treintje rijden in het stof en niks opschieten. Een van onze Zuid-Afrikaanse vrienden lag op zijn dak. Die hebben we weer overeind getrokken. Dat was het spannendste.”
Met de veertigste tijd in de etappe en de 34ste plaats in het klassement is Willems meer dan tevreden. “Het grappige is dat er inmiddels heel wat competitief spul om ons heen staat, die in eerder etappes problemen hebben gehad. Dat is erg leuk, maar het betekent ook dat wij het niet onaardig doen. Aan het einde van het eerste stuk van de proef, bij de neutralisatie, finishten we ongeveer tegelijk met Robby Gordon, die nog even om benzine kwam bedelen. Wat heeft hij verder gedaan vandaag? Zestigste? Twee uur later dan wij? Ach. Dan komen we hem morgen weer wel tegen.”
